Yorgundu hemde çook yorgundu.Kafasında binlerce sorular cevaplar düşünceler geçiyordu.En önemliside ne yapmayacağını bilmeyen çaresizdi, özgüveni baştan beri yoktu.Hem işteki yorgunluğu vardı birde fikirlerdeki düzensiz karmaşıklardan.Sıkılmıştı eve gitmeyi hiç istemiyordu gideceği yerde bir keneften farkı yoktu.Aslında kendinde hep olan yapmak istedikleri vardı sürekli bunu engelleyen lanet ebeveynlerinden yerinde sayıyordu.Hem yerinde sayandan ne oldu nerde görülmüş önemsenmeyen darp edilen sahip çıkılmayan bir tek canlı gösterinin bunun normal olduğuna. Neyse üstelik olacakları bile bile kendi bildiğinden devam edip bir yerlere gitti.Bu yerin hiçbir şekilde zararı yoktu,,,taki bir canavar ortaya çıkana kadar.Korkmadı ama istemeyerekten olsa alışılmışın dışına sesi tam çıkamıyordu.Kurtulmak istedi bu ne çilekeş ahmakça saldırgandan uzaklaştıkça uzaklaşmak istedi.Koştukça koştu nereye nasıl koşacağını bilmeyerek.O kadar hızlıca koşturmacası vardı zafere sonuca ulaşmak isteyen hedefi olan yarışmacılardan farkı yoktu.Bilmiyordu ne kadar kaybolduğunu halbuki kendi ekseninden sekiyormuş sonra başka dairelere çizgilere karıştı.Zerre yaptığından tereddütü bile yoktu.Var olmak istedi herkes gibi bir şeyler olma çabası.Kayışlar koptu taneler dağıldı devam etti günlerce haftalar oldu yeni şeyler yeni olup bitenleri çözmeye kalkıştı.Adını koyamadığı bu duygularla yaşamak istiyordu çünkü bu onu mutlu ediyordu özgürlüğün vicdanın rahat olduğu her şey için ayları ayıları çakalları aştı hatta şehirler değiştirdi kimseye nefreti olmamıştı namusa laf etmedi şereflice tutulmaya yaşamaya hayaller kurmaya devam ediyor.Bunuda çok iyi biliyordu hayallerini kimseye açamayacağını ta ki kendisiyle yakın olan birini bulunca kusulacak.İster kanser etsin ister sürgün o bildiğini kendisinin her istediğini yapmakla başbaşa.Selam eder sevgilerimle vicdanınızla kalın.
YORUMLAR:
0 comments: